معنای جعل، انکار و تردید

انکار: اعلام رد تعلق خط، مهر، امضاء و یا اثر انگشت سند غیر رسمی به منتسب الیه توسط خود منتسب الیه می باشد

تردید: نپذیرفتن تعلق خط، مهر، امضاء و یا اثر انگشت به منتسب الیه توسط شخص دیگر است. (دکتر عبدالله شمس ، ادله اثبات دعوا، ش 175 و 176)

جعل و تزویر: عبارت است از ساختن نوشته یا سند یا ساختن مهر یا امضای اشخاص رسمی یا غیر رسمی خراشیدن یا تراشیدن یا قلم بردن‌یا الحاق یا محو یا اثبات یا سیاه کردن یا تقدیم یا تاخیر تاریخ سند نسبت به تاریخ حقیقی یا الصاق نوشته‌ای به نوشته دیگر یا بکار بردن مهر دیگری ‌بدون اجازه صاحب آن و نظایر اینها به قصد تقلب.

یک تفاوت مهم بین موارد فوق در اقامه دعوا

باتوجه به ماده 216 قانون آئین دادرسی مدنی انکار و تردید را فقط نسبت به اسناد عادی می توان اقامه کرد. و طبق ماده 219 قانون آئین دادرسی مدنی ادعای جعل را هم می توان نسبت به اسناد عادی و هم اسناد رسمی اقامه نمود.

نکته حائز اهمیت در تردید

نکته حائز اهمیت این است که تردید در مواردی به کار می رود که متعرض، صادرکننده سند نبوده باشد. به عبارتی دیگر تردید دفاع شخصی است که سند به او مستند نشده ولی علیه او مورد استناد واقع شده است. برای مثال شخصی مدعی است که از متوفی طلبکار است و سند را علیه وراث او ارائه می کند در اینجا ورثه می توانند تردید کنند.

مهلت اظهار تردید یا انکار و ادعای جعل

با توجه به ماده 219 قانون آئین دادرسی مدنی، اظهار تردید یا انکار و ادعای جعل نسبت به دلایل و اسناد باید تا اولین جلسه دادرسی به عمل آید، مگر اینکه دلیل ادعای جعلیت بعد از موعد مقرر و قبل از صدور رای یافت شود.